به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، «استفن براین» مدیر ارشد اسبق کمیته فرعی خاور نزدیک که زیرمجموعه کمیته روابط خارجی سنای آمریکا است و جانشین معاون اسبق امور سیاست گذاری وزیر دفاع آمریکا در مقاله‌ای که در پایگاه «آسیا تایمز» انتشار یافت، می‌نویسد: «واشنگتن مشتاقانه امید داشت که یک تغییر رژیم را در روسیه رقم بزند. حالا اما تغییر رژیم نه در روسیه بلکه در کی یف محتمل تر به نظر می‌رسد. نبرد خونین اخیر بر سر شهر آودیوکا که هم‌اکنون خاتمه یافته کاتالیزور این تغییر رژیم در کی‌یف است.»
این مقام دولتی اسبق آمریکایی با ارائه شرحی از نبرد اخیر روسیه بر سر شهر آودیوکا که سرانجام توانست آن را تصرف و از کنترل اوکراین خارج کند نوشته است: «نبرد اخیر بر سر آودیوکا چهار ماه پیش آغاز شد. از ماه ژانویه اما روس‌ها شروع به فرسوده کردن نظامیان اوکراینی که در تلاش برای حفظ این شهر بودند کردند. روسیه برای تصرف این شهر مجموعه‌ای از حملات را شامل حملاتی از سمت شمال که تمرکز برخی از آن‌ها بر تصرف کارخانه عظیم تولید کُک آودیوکا بود و همچنین از چند محور در سمت جنوب و جناح‌های شهر ترتیب داد. نیروهای مسلح روسیه در پایان هفته اول فوریه توانستند آودیوکا را ۲ تکه کنند و بعد از آن همزمان با حملات پیوسته توپخانه‌ای و با بمب‌های اف.ای.بی پیشروی مداوم خود را ادامه دادند.»
در حالی که سه روز دیگر در تاریخ ۲۴ فوریه دومین سالگرد اجرای «عملیات نظامی ویژه» ارتش روسیه در اوکراین فرا می‌رسد، نویسنده این مطلب تصریح داشت «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین اعتبار خود را صرف شهر آودیوکا کرد و می‌خواست که آن را به هر قیمتی نگه دارد. او در این راستا «والری زالوژنی» فرمانده کل قبلی ارتش اوکراین که از نظرش آودیوکا یک آرمان شکست خورده بود را برکنار کرد. زالوژنی درخواست داشت که نیروهای اوکراینی از خط تماس کنونی به سمت استحکاماتی قابل دفاع‌تر عقب‌نشینی کرده و بتوانند از کی‌یف و دیگر شهرهای مهم بهتر محافظت کنند.
نظامی اوکراینی جایی نزدیک آودیوکا
این تحلیلگر در ادامه با اشاره به تعیین «اولکساندر سیرسکی» به عنوان جانشین زالوژنی از سوی زلنسکی می‌نویسد: «او که در دوره فرماندهی زالوژنی به عنوان فرمانده نیروی زمینی اوکراین خدمت کرده حالا کنترل کل نیروهای مسلح اوکراین در دستش است. سیرسکی همان کسی است که تاکتیک‌هایش منجر به سقوط شهر باخموت و به بار آمدن تلفات زیاد شد. تاکتیک‌های او باعث شدن که باخموت لقب چرخ گوشت برای سربازان اوکراینی را پیدا کند».
سیرسکی فورا خواستار استقرار سه یا چهار تیپ نیروی دیگر برای نجات آودیوکا از سقوط شد اما عملیات نجاتی که او برنامه‌ریزی کرد، خیلی سریع دچار دردسر جدی شد. واحدهایی از نیروهای درخواستی سیرسکی در یک شهر کوچک به نام «سلیداو» در حدود ۱۵ کیلومتری آودیوکا سازماندهی و گردآوری شدند. روس‌ها به عملیات‌های ارتش اوکراین در سلیداو پی برده و با موشک‌های اسکندر و خوشه‌ای به آنجا حمله کردند.
آن‌طور که چند منبع بلاگری روس در چند شبکه اجتماعی (تلگرام و ایکس) نوشتند، حمله روسیه به این شهر به محو شدن کل یک تیپ از نیروهای ارتش اوکراین با تلفاتی سنگین منجر شد.
اوکراین در پروپاگاندایش ادعا کرد روسیه یک زایشگاه در شهر سلیداو را هدف قرار داده اما واقعیت این بود که اوکراین حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ سربازش را از دست داد. اکثر منابع خبری غربی خط روایتی اوکراین را طوطی وار تکرار کردند.
استفان براین در ادامه توضیحاتش درباره وقایع نبرد آودیوکا نوشته است: «زلنسکی در مسیر عزیمت به کنفرانس امنیتی مونیخ، جایی که او را تشویق کردند و در حالی که در آستانه ترک شهر کی‌یف قرار داشت به سیرسکی دستور داد جلوی تصرف آودیوکا توسط روس‌ها را بگیرد».
سیرسکی تیپ سوم ارتش را هم به جنگ بر سر آودیوکا اختصاص داد. این تیپ با عنوان رسمی «تیپ سوم هجومی جداگانه» در واقعیت همان «یگان آزوف» است که تغییر یافته است. یگان آزوف ستون فقرات حامیان ملی گرای افراطی زلنسکی در اوکراین است. تیپ سوم بارزترین سازمان نظامی است که عبارت نازی‌های اوکراینی که توصیف ارائه شده از سوی «ولادیمیر پوتین» است برای آن صدق می‌کند. قدرت سیاسی زلنسکی وابسته به ارتش اوکراین و به شکلی ویژه متکی به ملی گرایان افراطی است.
نبردها در جبهه شرق اوکراین
براین در ادامه این مطلب در پایگاه آسیا تایمز تصریح داشت «این تیپ سوم آن‌طور که تبلیغ می‌شد عمل نکرد؛ زمانی‌که واحدهای نظامی این تیپ از شمال به آودیوکا آمدند وضعیت را وخیم یافتند. تیپ سوم از دستورات صریح سیرسکی و زلنسکی سرپیچی کرده و از شهر خارج شد اما فراتر از هر چیز زلنسکی نمی‌خواست دقیقا همان زمانی که به کنفرانس مونیخ آمده و در آنجا بر دریافت مهمات بیشتر به سر می‌برد سرافکنده شود».
تعدادی از واحدهای تیپ سوم تسلیم روس‌ها شدند. همین اتفاق سیرسکی را وادار کرد که سیگنال عقب‌نشینی و ترک آودیوکا را بفرستد. این عقب نشینی ضربه‌ای چشمگیر به حیثیت زلنسکی وارد کرد و ظاهرا در آن زمان تماس‌های تلفنی خشمگینانه‌ای از مونیخ با سیرسکی گرفته شد اما سیرسکی انتخاب دیگری به جز تسلیم شدن علنی نداشت. او به جایش دقیقا همان توصیه قبلی زالوژنی را تکرار کرده و به اعلام آنچه که یک استراتژی جدید خواند پرداخت.
در ادامه این مطلب آمده که «از دست رفتن آودیوکا زلنسکی را در وضعیت بدی قرار داده است». او پروپا قرص‌ترین حامیانش در ارتش را از دست داده، زالوژنی را تحقیر کرده و سیرسکی را که حالا به عنوان یک بازنده شهرت یافته جایگزین او ساخته است. او وجهه خود را نیز نزد اروپایی ها و احتمالا نزد آمریکا از دست داده است. زلنسکی اما در برابر همه این‌ها ادعا می‌کند اوکراین «حتما» آودیوکا را باز پس می گیرد.
تحلیلگر آمریکایی در ادامه می‌نویسد: «واشنگتن خواهان توافق با روس‌ها نبوده و تمام تمرکزش را بر تحمیل شکست‌های متعدد به روسیه، تحت فشار قرار دادن روس‌ها و تغییر دادن پوتین، رهبر این کشور گذاشته است. تیم جو بایدن همچنین نمی‌تواند این ایده که اوکراینی‌ها بتوانند با روسیه به توافق رسیده و باعث تضعیف این سیاست آمریکا شوند، بپذیرد».
براین با اعتراف به اینکه «اکثریت مولفه‌های اصلی سیاست واشنگتن شکست خورده‌اند»، می‌نویسد: «تحریم‌های گسترده غربی‌ها اما نه تنها اقتصاد روسیه را در هم نشکست بلکه در نتیجه آن روس‌ها را به مسیری کاملاً جدید که شامل در آغوش گرفتن چین و هند و بلوک بریکس می‌شود سوق داد. فناوری‌های آمریکایی نتوانستند جریان جنگ را به نفع اوکراین تغییر دهند.»
نظامیان اوکراین در جبهه شرقی
در این مطلب ارزیابی شد که سیاست واشنگتن و ناتو در مذاکره نکردن با روس‌ها باعث شد روسیه بیش از پیش آن‌ها را به عنوان دشمنان خود در نظر بگیرد و در عین حال این موضع ابراز شده روسیه درباره دروغ‌گویی آن‌ها در سال‌های گذشته درباره مساله توسعه‌طلبی ناتو را بیش از پیش تایید کرد. در حالی که نه آمریکا و نه اروپا دیگر نمی‌توانند پایگاه صنایع دفاعی خود را احیا کنند، اما روس‌ها به جهت گرفتن انتقاد این کار را انجام دادند.
در خاتمه این مطلب نتیجه گیری شده است: «آمریکا و اروپا در این میان منتظرند تا جنگ پایان یافته و صدها میلیارد دلار خرج بازسازی اوکراین شود اما این اتفاق در مقابل دیگان آن‌ها احتمالش کمتر و کمتر می‌شود. مخلص کلام این است که رژیم زلنسکی به تزلزل افتاده است. به دلیل آن‌که محوریت پیدا کردن حکومت نظامی در اوکراین چشم‌اندازی برای برگزاری انتخابات و همچنین یک فرآیند سیاسی باز وجود ندارد اما خشم در میان رده‌های ارتش اوکراین در حال افزایش بوده و ارتش اوکراین دیر یا زود یک رهبر دیگر که به احتمال زیاد بار دیگر زالوژنی خواهد بود برخواهد گزید».
براین در پایان نوشته است: «به زودی ما در کی‌یف شاهد تغییر رژیم خواهیم بود».
نظر شما